Alweer even geleden hebben we wielertenues laten maken met daarop ons logo. Het wintertenue is nog niet nodig geweest, maar het zomeroutfitje is tijdens de zomervakantie in zowel binnen- als buitenland te zien geweest.
In de laatste week van de bouwvak is Bert samen met Erik, Gerhard en Lubbertus afgereisd naar de Provence in het Zuiden van Frankrijk om daar de mythische ‘Mont Ventoux’ te beklimmen. Een memorabele trip van 4 dagen! De eerste en laatste dag van de trip werden in beslag genomen door de heen – en terugreis!
Dag 2
Dag 2 stond in het teken van de zwaarste klim, namelijk de top van de Ventoux bereiken via Bedoin. Na een dag van sterke verhalen in de auto op de heenreis, zijn we ‘s ochtends op tijd vertrokken naar de voet van de Ventoux omdat het een warme dag beloofde te worden. Na een gezamenlijke warming-up (over de ‘nep’ Col de la Madeleine van 448m) naar de voet van de Ventoux, was het vanaf daar een ieder voor zich naar de top! Na ongeveer 2 uur klimmen hadden Gerhard en Erik deze als eerste bereikt, met daarachter Lubbertus en tot slot Bert. Bovenop de berg konden we met een hartslag van 200 en kramp in de beentjes genieten van het uitzicht, om vervolgens af te dalen terug naar ons appartement. In de afdaling van een colletje verderop belande Bert met zijn voorwiel naast de weg, waardoor hij kwam te vallen. Omdat hijzelf dit stukje van dit van de film mist, houden we het erop dat de oorzaak van de val iets te maken heeft met 2 Ferrari ‘s. Het draagt in ieder geval bij aan de sterke verhalen voor een volgende keer!
Dag 3
Op dag 3 is de Ventoux nog een keer beklommen, maar dan vanuit Sault. Een iets langere klim, maar minder stijl. Maar goed, met dag 2 in de beentjes misschien wel zwaarder! Bert kon helaas niet mee door zijn duikeling op de dag ervoor, maar kon zich gelukkig nuttig maken door met de auto de mannen te voorzien van proviand. Onderweg heeft hij daarbij wat mooie foto’s kunnen maken! Alle drie de toppers hebben wederom de top behaald in een keurige tijd, respect! Na een prachtige afdaling naar Malaucene stond beneden op een terrasje en welverdiend biertje bij een temperatuurtje van 35 graden te wachten!